آئین مستان

یا اخا المظلوم

دوتا گل یاسمن / دو تیغ لشگر شکن

تقدیمت از سوی من / ای بی شکیبم، یار غریبم

بی قرارن اونا پس از اکبر / می خوان بدن به راه مولا سر

با خونشون کفن کنن بر تن / شاد و غزل خون جون بدن آسون

با جون خریدن، شوق پریدن / به رسم شادی، سرمه کشیدن

یا اخا المظلوم

با تیغ عریانشون / چشمای گریانشون

زیر پاته جانشون  / میخوان که از جون برن به میدون

پای عنایت تو افتادن / واسه شهید شدن چه آمادن

دل به شکوه عشق تو / دادن داره تماشا شور تمنا

دو بی نشونه پر از بهونه / میریزن اشک دونه به دونه

یا اخا المظلوم

به اذن مادر تو سینه میزنم یا حسین / به یادت پیکرت عریان شده تنم یا حسین

یا حسین یا حسین یا حسین یا حسین

به اذن مادر تو سینه میزنم یا حسین / به یاد به پیکرت عریان یا حسین

یا حسین یا حسین یا حسین یا حسین

بیا بابا ببر من رودیگه از این ویرونه / بیا بابا که این دنیا بدون تو زندونه

یا حسین یا حسین یا حسین یا حسین

به اذن مادر تو سینه میزنم یا حسین / به یاد پیکرت عریان شده تنم یا حسین

یا حسین یا حسین یا حسین یا حسین

شوریده و شیدای توام / شیرینیه رویای منی
تا به قیامت پای تو ام / دین منی دنیای منی آقای منی
  باز با شهیدان تو یاحسین / باز بر سر خوان تو یا حسین
باز به دلم حسرت کربلا / وای کربلا کربلا کربلا
فانی در ذات احدی / جان ابوفاضل مددی
عاشق عشق ناب توام / صاحب من، ارباب منی آقای منی
آه ساکن کربلا یا حسین / آه خاک کویت شفا یا حسین
باز به دلم حسرت کربلا / آه کربلا کربلا کربلا
شوریده و شیدای توام / شیرینیه رویای منی
تا به قیامت پای تو ام / دین منی دنیای منی آقای منی
  باز با شهیدان تو یاحسین / باز بر سر خوان تو یا حسین
باز به دلم حسرت کربلا / وای کربلا کربلا کربلا
در شب ظلمت ماه منی / دلیل عشقی راه منی
نماز روحم سوی تو و / قبله ی من، محراب منی آقای منی
آه آیینه ی خدا یا حسین / آه شهید سر جدا یا حسین
دلیل عزت کربلا / وای کربلا کربلا کربلا
شوریده و شیدای توام / شیرینیه رویای منی
تا به قیامت پای تو ام / دین منی دنیای منی آقای منی
  باز با شهیدان تو یاحسین / باز بر سر خوان تو یا حسین
باز به دلم حسرت کربلا / وای کربلا کربلا کربلا

عشق من به کوفه میا

ای کاش میشد بگیره عاقبت دعام / شبیه رویا باشه درد و غصه هام

یکی بره خبر بده به کاروان / دیگه نیاد به سمت کربلا آقام

دلم زغم پر آه و حسرته / به شهرشون که قحط غیرته

نیا حسین آخه غریب کشی / واسشون یه عادته

عشق من میا به کوفه

آتیش و در، دوباره چشمامه پر آب / دوباره زنده شد غم ابو تراب

یه لشگری منو کشوند تو کوچه ها / هنوز روی دستامه نشونه ی طناب

خزون میشه زغصه ها بهار / اینا دارن مغیره بیشمار

اگه میای گل سه سالتو / تا به شهر غم نیار

در کوچه میان بازار / باز میشه مدینه تکرار

عشق من میا به کوفه

از نامردی شده درون سینه تنگ / پیچیده هر جایی صدای طبل جنگ

یه عده میسازن کمون و تیغ و تیر / و کار عده ای شده پرتاب سنگ

اینا توان ز سینه میبرن / بلای جون به آل حیدرن

یه عده ای برای مرکبا / نعل تازه میخرن

هستم در این زمانه / تنها و بی نشانه

دشمن مرا ز خانه / بیرون کشد شبانه

همچون کمان خمیدم / زخم زبان شنیدم

دنبال قاتل خود / در کوچه می دویدم

واویلا واویلا آه و واویلا

تنها و بیقرارم / کاری به کس ندارم

از بس که من دویدم / دیگر نفس ندارم

همچون علی مظلوم / خون بر دلم نشاندند

با دسته بسته من را / در کوچه می کشاندند

اشکی چکیده دارم / رنگی پریده دارم

مانند مادر خود / قدی خمیده دارم

واویلا واویلا آه و واویلا

هستم رئیس مذهب / جانم رسیده بر لب

هنگام کوچه گردی / هستم به یاد زینب

باشد دلم پر از خون / چون لاله های صحرا

می سوزد آشیانم / چون آشیان زهرا

گفتم بزن تو آتش / از پای تا سرم را

اما مبر به پیشم / تو نام مادرم را

شادم که کار گر شد / در سینه زهر کینه

چشمم دگر نیفتد / به کوچه مدینه

واویلا واویلا آه و واویلا